Ątusia

ostatnio nasze dziecko zadziwia.
nie będę piała z zachwytu, że zwiedzała meble gdy miała 10m-cy, a chodziła sama odważnie, gdy miała 11.
nie mam zamiaru być dumną mamuśką, bo dzieciątko kilka dni starsze, wygląda jak 3/4 naszego.
nie będę liczyła jej zębów i nie będę skupiała się na rzeczach, na które ona nie ma wpływu.
nie będę, bo wiem, że wiele w takim okresie rozwoju dzieci, nie zależy od nas. dlatego skupię się na tym, nad czym my pracujemy.

pomimo wielu starań, tata padło raz, bardzo świadomie. powtórzyła po mnie i się zawstydziła. spragniony tego słowa z ust Córci był w delegacji i nie dane było mu tego słyszeć.
nasze Dziecko jest cwane - wszystkie osoby, które kojarzą się jej z opieką, to "mama". od święta do mojej czy Mężusia Mamusi powie "baba". jedyną "babą" która nigdy nie była "mamą" w nazewnictwie Ątusi, jest moja Babcia, którą się opiekujemy. bardzo mnie cieszy, że zawsze gdy przychodzimy do Rodziców Pralinka biegnie przywitać się z Babcią.

Nasze Dziecko pokazuje adolfowy charakterek. moja ukochana Rodzicielka nie może się doczekać, jak Ątusia podrośnie i będzie między nami "iskrzyło".  Lulincia próbuje wymuszać na nas krzykiem swoje wizje.

Je wszystko to co my. nie pamiętam w którym miesiącu pogardziła papkami. na śniadanko i kolację mleczko, reszta posiłków "dorosła". odchodzimy od karmienia. stopniowo, bo jakoś nie mogę przeboleć rozrzucania jedzenia , nawet w celach naukowych, nawet przez dzieci.
sama je chlebek i wszystko stałe, wykazuje żywe zainteresowanie wiosłowaniem płynnego menu.
oprócz tego jest żywo zainteresowana tym, co my jemy.
jest lato, często wcinamy lody. pierwsza styczność Ątusi z tym przysmakiem, to krzywienie się na zimno. nauczyliśmy ją później, żeby wystawić jęzorek i liznąć. szybko to pojęła ale i straciła zainteresowanie lodami. do wczoraj. kiedy już na patyku miałam końcówkę, Żabka podchodzi i pokrzykuje zainteresowana. prośba o wystawienie jęzorka to jej wielki bunt i wyciąganie łapki po patyczek. nie miałam dużo, zaciekawiona tym co ona zrobi, dałam patyczek kontrolując jej ruchy. ona otworzyła buźkę i zaczęła jeść resztkę loda tak jak my ją jemy :D.

jest cwana i dużo rozumie. jeszcze nie do końca ogarnia gdzie mamy nosek, oczko usteczka itd., ale nie ma problemu z komendami "przynieś buciki", "idziemy wyrzucić do kosza", "zanieś tacie" itd.
no właśnie...nasze dialogi :)
usypiamy. Ątusia wyrzuciła smoczek z łóżka, patrzy na mnie, rozkłada ręce i mówi "nyma".
dzisiaj rano smoczulek zaginął w akcji. pytam jej :
- Ątusia gdzie jest smok??
- nyma.
- to znajdź. gdzie jest smok??
odwraca się aby za chwilę przyjść do nas ze smoczulkiem w buzi.
- Ątusia nie śpisz, oddaj smoka
wie, że smok to nocny przyjaciel. wyjmuje z buźki i oddaje :)

jak wiecie, pomiędzy mieszkaniami sis i naszym jest nasz prywatny korytarz. dzięki temu możemy prowadzić życie dzienne z otwartymi do siebie drzwiami :) Hasbencik ze Szwagrem coś robili u nich, ja miałam dać ser, który podzieliłam na pół. Ątusia plącze mi się pod nogami, daje jej ser i mówię żeby zaniosła Wujkowi. Panowie mówią że weszła, spojrzała na swojego Tatusia, ale podeszła do Wujka, dała ser i mówi "am".

"nyma"... :)