cóż to była za noc!

ach tak! pierwszy świadomy sylwester naszej Żabci.
w związku z kompromisem musieliśmy zmienić plany i zostać w domu. Żabka została z rodzicami i w taki oto sposób mieliśmy rodzinnego sylwestra. córcia nie miała ochoty na drzemkę, no dobra ...spała 15 minut w samochodzie i myślałam że wieczór będzie jednak we dwoje. nic z tego. huk petard straszył ją i fascynował jednocześnie. to był czas zabaw ale nie mogłam sobie odmówić przyjemności obejrzenia "u Pana Boga" razem z rodziną. akurat w tv był. uwielbiem!
Żabka stwierdziła, że fajny film i woli to od piosenek :)
po 21 wyszła z Tatim przed blok oglądać fajerwerki. jednak huk wystraszył córcię i wrócili. przebrałyśmy się w pidżamkę, punkt obserwacji przenosząc do łóżka. tak oto po łóżkowych wygłupach z mamisią córcia ok 23 usnęła.
spała niespokojnie, bo ciągle za oknem huki. dlatego jak zajrzałam do niej w okolicy północy i zapytałam cicho czy śpi, ona otworzyła oczka zmęczona tym wszystkim. Tati otwierał szampana specjalnie dla swoich kobiet, my oddałyśmy się przyjemności podziwiania kolorowych fajerwerk.
szybko zmęczenie córci zmieniło się w fascynację. kiedy pokaz miał się już kończyć, wypiliśmy szampana i złożyliśmy sobie życzenia. nie wiem skąd ona to wiedziała, ale życzyła mi osiągnięcia w tym roku tego, czego osiągnąć mi się z braku szczęścia nie udało. pisałam w podsumowaniu o tym.
zdziwiłam się bardzo, skąd ona to wie?
po wszystkich atrakcjach:
- córciu idziemy spać?
- nie, teraz piję szampana.
za chwilę
- już wypiłam. teraz idę spać w Twoim łóżku- misia w niebieskim domku wzięła pod pachę, mamę za rączkę, ułożyła się wygodnie i poszła spać.
my jeszcze chwilę pogadaliśmy i poszliśmy w ślady Żabki.
bez procentów i bez szaleństw rozpoczęliśmy Nowy Roczek.
w dziesięcioletniej kadencji naszego związku, był to drugi sylwester w domowym zaciszu i powiem Wam, że chyba się starzeję, bo nie było mi z tym źle :)
coraz większą mam ochotę na Sylwestra mega romantycznego...we dwoje...szaman..kominek...długie rozmowy o wszystkim i o niczym...
ale to jeszcze trochę. nasi znajomi rozpoczynają dopiero etap dzieci i podejrzewam że niedługo wspólne sylwestry to będzie wspomnienie. tylko my jesteśmy tacy niedobrzy rodzice, że mając wsparcie Dziadków wykorzystujemy młodzieńcze lata na wychowywanie dzieci, robienie karier i zabawę.plan mamy taki...wychować i jeszcze trochę pożyć. no dobra, ten młodzieńczy wiek to sobie tylko tak tłumaczę...bo nie pamiętam już od ilu lat nieustanie świętuję 22wiosenki co roku :P